When she was just a girl
She expected the world
But it flew away from her reach
So she ran away in her sleep
And dreamed of para- para- paradise
Para- para- paradise
Para- para- paradise
Every time she closed her eyes
Life goes on, gets so heavy
The wheel breaks the butterfly
Every tear a waterfall
In the night, the stormy night,
She'd close her eyes
In the night, the stormy night,
Away she'd fly
Poëzie is voor mij...
Voor mij is poëzie een gedicht, een lied, een vers.. waarin je je gevoelens kan uitdrukken of waarin je jezelf herkent. Poëzie is voor mij niet enkel dat, maar ook blijven stilstaan bij gedachten of stukken tekst, bijvoorbeeld bij het zinnetje ' accepteer wat je niet veranderen kan, verander wat je niet accepteren kan. ' Achter dit zinnetje zit een betekenis en dat is voor mij poëzie. Het kan voor iedereen een andere betekenis hebben, maar er zal altijd iets achter zitten. Ik hou persoonlijk ook van poëzie die over het leven gaat of over liefde en verdriet. Je hebt ook wel poëzie met humor, maar dat is persoonlijk niet voor mij. Ik geniet er ook enorm van om zelf poëzie te zoeken en je eigen gevoel eraan koppelen. Als ik me slecht voel, dan begin ik op het internet naar gedichtjes, liedjes, foto's te zoeken waarin ik mezelf zie. En zo voel ik me al een stuk beter, want op dat moment weet ik dat ik niet de enige ben met zo'n gevoel.
Waarom ' Paradise ' ?
Ik heb een tekst gekozen uit een liedje van Coldplay genaamd Paradise, maar ik heb een cover gekozen omdat ik de cover nog zoveel mooier vind. De tekst is voor mij pure poëzie. Het lied zit vol gevoel en de tekst past er perfect bij. Het gaat over een meisje dat veel verwachtte van de wereld, maar opeens stort haar wereld helemaal in. We weten niet door wat of waarom en daarom wordt het poëzie. Je kan er zelf je verhaal van maken of er nog een stukje bij denken. Je kan er dus jezelf in zien. Bovendien versterkt de melodie de tekst en de gevoelens die worden opgewekt. Zo geven de eerste noten me direct kippenvel omdat het zo gevoelvol verdrietig klinkt en tegelijk ook hoopvol. Dit liedje maakt me stil en ik denk dat velen onder jullie er ook stil van zullen worden!
Vertaling tekst:
Toen ze nog een meisje was
Verwachtte ze alles van de wereld
Maar het glipte uit haar vingers
Dus vluchtte ze weg in haar slaap
En droomde van het para- para- paradijs
Para- para- paradijs
Para- para- paradijs
Elke keer als ze haar ogen sloot
Het leven gaat door, wordt zo zwaar
Ze deed ontzettend haar best
Elke traan is een waterval
In de nacht, de stormachtige nacht
Deed ze altijd haar ogen dicht
In de nacht, de stormachtige nacht
En dan vloog ze weg
Bron : Youtube
Auteur : Jolien Schneider
Geen opmerkingen:
Een reactie posten