zondag 19 januari 2014

...scherven

Poëzie is...

Eigenlijk is poëzie de kunst van het dichten. Voor mij heeft het wel steeds iets te maken met gevoelens in eender welke vorm dan ook. Je kan je gevoelens bijvoorbeeld neerschrijven in een gedicht of dagboek, maar je kan ook over je gevoelens een liedje maken. Poëzie is dus een heel ruim begrip en is dus ook voor iedereen verschillend. Omdat je misschien niet altijd je gevoelens  tegen anderen zegt of durft te zeggen, kan je poëzie ook gebruiken om je stemming weer te geven. Ik merk poëzie aan vreemd gevormde zinnen of zinnen waar je dieper bij moet nadenken om de betekenis te achterhalen.

"Begin nooit je dag met de scherven van gisteren!
Gisteren en alle vorige dagen en jaren zijn voorbij."

Dit is een stukje uit een schervengedicht van Phil Bosmans.

Dit gedicht
Ik begreep dit gedicht meteen, want het is waar wat hij zegt over scherven. Elke dag is een nieuwe dag, een nieuwe start, een nieuw begin. Zelf heb ik het daar soms moeilijk mee, maar dan denk ik aan dit gedicht en laat een lach verschijnen. Dan denk ik niet meer aan de vorige dag, maand of het jaar voordien, dat is verleden. Gisteren is verleden, vandaag is realiteit en morgen is de toekomst. Vanaf nu denk ik er altijd zo over en probeer ik van elke dag een dag te maken om nooit te vergeten. Scherven zijn zowel positief als negatief want als we iets fouts doen dan zien we scherven als negatief, maar als we de scherven weer lijmen en het vergeven en vergeten, is het een positief begrip.

Auteur: Lisa Monné
Bron: http://www.de-helende-roos.nl/page11.php

Geen opmerkingen:

Een reactie posten